İrfan Sarı

İrfan Sarı

Eylül

Eylül

Bir tek filtresiz tekel sigarası bilir kardeşliğin adaletini onu söylemeden geçmeyeyim dedim.  Bir de bıyıklarımızın arasına tozları karışmış kitaplar…

 

Kardeş, kardeş araladığımız kitapların arasında beynimize akan o nehir…

 

Bilmezlerin yasak eylediği o kitaplar.

 

Kavganın en mavisini ve en merdini öğrendiğimiz kitaplar.

 

Sigaramızın ve tespihimizin nazar boncuğu kitaplar…

 

Mevsim hazandı…

 

Aylardan eylül…

 

Yapraklar tutundukları daldan sararmaya yüz tutmuştu henüz. Rüzgâr ayrılığın şarkılarıyla besliyordu onları. Kim bilir bir güneş görecek kadar yaşayacaktı bazısı.

 

Evimizin önündeki kavak tez sarardı… Sonra akasya… Elma meyvesini daha etleyememişti.

 

Gece kara çarşaf gibi çöktü ülkeye… Karanlığı yol bilmiş fermanlar, düştü yollara…

 

Deli bir yerinde uykunun alıp götürdüler çocukları. Haki parkaları, İspanyol paçaları ve favullarıyla…

 

Zindanlar en barbar zaman dilimindeydi…

 

Rutubetli sonbaharın hüzünlü türküleri düştü akıllara. Ağrılarla, yaralarla devrimci marşların istikametinden sektirilmeye çalıştılar.

 

Suyun diğer yakası ölüm…

 

Çarpıştılar, vuruştular bir tek bedenleriydi silahları.

 

“teke tek döğüşte yenilmediler.”

 

Bir tütündü acılarına derman…

 

olsan da şimdi ıslansaydık biraz

gözlerimizden aşağı.

dudaklarımız dişlerimizin engelinden taşısaydı sloganları

çarpmadık dağ yavrusu,

yankılanmadık okyanus kalmasaydı.

zincirleri taşısaydık tarihlerin ayaklarından

her bir halkasına pas tutmayan tutkular anlatsaydık.

 

Bu eylülde türküleri soğuk kış günleri için yüreğimizin çelik potasında saklayacaktık. 

 

Çünkü biz gideli kitaplarımız toprağın gömüsünde…

 

Dinlediğimiz marşların kasetleri taş duvarların en zula yerinde. Ya da asılmayalım diye gençliğimizi büyüttüğümüz kitaplarımız yakıldı…

 

Sayfalarının arasında kalmadık… Zindana kafa tuttuk…

 

Giderken darağaçlarına alnımıza şafak çarptı…

 

Başımız düşmedi öne.

 

Kitaplarımızı beynimizin mavisinde çoğalttık… Tepeden tırnağa biz yoktuk.

Toprağa gömülen kitap sarardı, kaç mevsimdir.

 

Dala tutunan yaprak ve yıllar.

 

Ve tütün…

 

Ve biz…

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
7 Yorum
  • elzülüm 25 / 25 Eylül 2007 Salı 23:17

    üstad irfan sarının yazılarındaki gerek anlam yoğunluğu gerek düşüncelerini ifade edebilme ve gerek seçtiği anlamlı konularından dolayı onu ne kadar kutlasak azdır. bu güzel yazılarını kalın bir kitap şeklini alması dileği ile...

    Yanıtla (0) (0)
  • amazon / 26 Eylül 2007 Çarşamba 09:03

    Tebrikler öyle bir güzel anlatmışsınız ki sizi anliyorum.

    Yanıtla (0) (0)
  • erkan atay / 26 Eylül 2007 Çarşamba 10:11

    sayın başkan irfan sarının herzmanki gibi yazdığı o muhteşem yazılardan bir tanesi daha böyle halka açık bi anlamala hitap etiği yazılardan biri her kelimesi nasıl bir çocuğun anesine ihitiyacı varmış gibi bizim de öyle bir ihtiyacımız var bu kelimelere böyle duşuncelere duşuncelerinin devamı dileğiyle ...

    Yanıtla (0) (0)
  • ÖZGÜR GÜZEL / 26 Eylül 2007 Çarşamba 19:22

    BAŞKAMIN SENİN YAZILARINI UZAKTAN TAKİB EDİYORUM DİŞE TIRNAĞA DOKUNAN NE VARSA DEĞİNİYORSU TEBRİK EDİYORUM BİLGİLENDİRMEYE DEVAM ETMENİ BEKLİYORUM ÇÜNKÜ DAHA ÇOK YOL ALMAMIZ GEREKİYOR EĞİTİM ŞART! BİZE EĞİTİM Cİ LAZIN HELE SENİN GİBİSİNE ÇOK İHTİYAÇ VAR.

    Yanıtla (0) (0)
  • Süleyman KARATAŞ / 26 Eylül 2007 Çarşamba 20:21

    Eylül,mevsim-i hazan, mevsim-i hicran...ayrılık mevsimi, hüzün mevsimi, hislerin sarardığı, sarı yapraklar gibi döküldüğü, rüzgarın önüne katıldığı bir melal mevsimi...ölümün en çok hissedildiği mevsim...Eylül; ayrılık, veda, haazan ve hasat ayı...Bütün bunlar bir de İrfan Sarı'yla vuslat etti mi, işte böyle nazenin bir eser husule gelir...

    Yanıtla (0) (0)
  • TURGUT ESENER / 27 Eylül 2007 Perşembe 16:28

    SİZ YILLARINI SİYASETE VEREN İNSANSINIZ BİRAZ DA Ü.N.V ÖĞRENCİLEREDES TEK VERSENİZ BORS BALATSANIZ BİZLERDE SIKINTI CEKMEYİZ

    Yanıtla (0) (0)
  • adem / 28 Eylül 2007 Cuma 00:21

    bizim tek bir beledi başkanımız vardı ama bugün sabahleyin kaybettik tüm yüksek ovalıların başı sağ olsun ben şahsım olarak çok ama çok özüldüm böyle bir hizmet eden beledi başkanımızı kaybetmekten ve en çok çalışan larındaydı ve tüm yüksek ova yollarını sayın hetem ike başkanımızın yaptığı yol çalışmaların da ben şahsım olarak hakkaımı helal ediyom tekrar ve tekrar hepimizin başı sağ olsun

    Yanıtla (0) (0)
İrfan Sarı Arşivi