Ergenlik ve gençlik

UZMAN PSİKOLOG ÇİÇEK GÜNEÇ AKA

Ergenlik, olgunlaşma evresidir. Çocukluk ile yetişkinlik arasında yer alan fiziksel ve psikolojik bir geçiş dönemidir. Kişileri yetişkinlik rollerine hazırlar. Buluğ dönemiyle başlar ve ağırlık, uzunluk, kişisel özellikler, cinsel organlar ve beyindeki büyüme ve olgunlaşma gibi fiziksel büyümeyle sonlanır.

Psikolojik gelişimimiz, beynimizin bize her yaş dönemimizde sağladığı olanaklara dayanarak gerçekleşmektedir. Bu nedenle ergenlik, insan beyninin en önemli gelişim aşamalarından birinin gerçekleştiği dönemdir.

Bilişsel olarak ergenlik düşünme, bilme ve mantık yürütme konularındaki gelişmelerle karakterizedir. Ergenlik yaşanması gereken doğal bir süreçtir.

Ergenlik ve gençlik, kesintisiz devam eden çocukluktan çıkıp yetişkinliğe gidilen yolda uzunca kalınan bir ara istasyondur. Gelişimin ve değişimin en çarpıcı olduğu yılları oluşturur. Hızlı bir değişim ve gelişimin getirdiği sarsıntılar sebebiyle herkesin gözünde büyüttüğü bir dönemdir. Gençlik ise, ergenlikten kazanılmış olan bu değişimden gelen yeni yetilerin, becerilerin ve özelliklerin pekiştirildiği, kullanıma girdiği ve yerini bulduğu bir dönemdir.

Bu çalkantılı dönemin sorunsuz atlatılmasında aileye büyük sorumluluklar düşmektedir. Anne ve babanın, bu süreçteki doğal, fiziksel, zihinsel, duygusal, ruhsal ve sosyal gelişim basamakları hakkında bilgi sahibi olarak, ergenin öncelik ve ihtiyaçlarına duyarlı olmaları temel görevlerindendir.

Anne ve babalar, ergen ile çatışmaktan kaçınmalı, onun mahremiyetine, kişiliğine ve tarzına saygı duyduklarını davranışları ile de göstermelidir. Arkadaşları ile olan ilişkileri kabul edilmeli ve desteklenmeli, kendisini sevmesi ve kendinden memnun olması için ergeni eleştirmek yerine,  onu olduğu gibi sevildiği hissettirilmeli ve sözlü olarak da ifade edilmelidir.

Ergenlerin fikirlerini alma ve onların fikirlerine değer verdiklerini göstermelidir. Karşı cins ile olası ilişkiler konusunda, yardım istemeleri durumunda bilinçlendirmeye özen gösterilmelidir. Geleceği hakkında düşünceleri üzerine sohbet edebilir ve destek beklediği durumlarda fikirlerine fazlaca müdahale etmeden; fikirlerinin ve aldıkları kararların artı ve eksilerini öne çıkaracak şekilde yardımcı olunmalı, kontrollü bir disiplin anlayışı ve fazla esnek olmayan kurallar ile koruyucu, tutarlı ve kabullenici yaklaşımlar en doğru tutum olacaktır.