Tarih 23 Mart 2007’yi gösterdiğinde Yüksekova yeni bir ölümle tanıştı. Bu ölümü diğer ölümlerden ayıran bir fark vardı: bilinçli, girişimci geçliğin, feodal yapıyı reddeden gençliğin hüküm sürdüğü dönemlere denk gelmişti.

23 Mart tarihin kara kitabına yeni açık kırmızı renk bir sayfa açtı. Yüksekova artık cehaletin hainliğini kabullenmeyecek bir durumda iken cehaletin kahpe kurşununa kafa tutan bir eğitimci, bir öğretmen ayrıldı aramızdan. Ayrıldı ayrılmasına ama ölmedi.

Ölmez…

Soy ismini ölümsüzlüğünü müjdeler nitelikte alan Kerem Hoca cehaletin ve kör zihniyetin celladı oldu.

Binlerce genç ilk kez Hakkari’de “Aşireti, cehaleti, feodalizmi ve bunların sonucu olan kan davalarını” lanetledi.

Evet Hakkari’de “Kahrolsun Aşiret” sloganlarını duymak yeni bir sayfa için ellere tükürülmesi anlamı taşıyordu.

Artık gençlik “Yeter” diyor ve vuruyor alnının şakına aşiret liderlerinin.

Bu ölüm başka bir baharda başka bir direnişin müjdeleyicisi oldu. 2007 aşiretçiliğin ipini çekme yılı olacak. Gerek seçimlerde gerekse kamuoyunda artık bize “kötü ve gerici” damgasını vuran aşiretçiliği şamar oğlana çevirme zamanı geldi çattı.

23 Mart’ta yaşamını yitiren kişinin kişiliği kimliği ne olursa olsun onu aramızdan ayıran hain düşünceler yıllardır biz ve bizliğimizi kemirir durumda.

Bizler halen feodalizmin, cehaletin kahrını çekiyoruz!

Bizi bu cehalet içerisinde bırakan sebeplerin ne olduğunu hepimiz az çok biliriz ancak gün yaralara ağlama günü olmamalı.

Artık geç de olsa yakalanan bu dirençle karanlıkların, kara anların üstüne üstüne gidebileceğimiz inancıyla susmamalıyız.

Artık feodalizmin zararlarını saymaya gerek kalmamış, feodalizmin hançerlerini bağrımızda hisseder bir döneme girmiş bulunmaktayız.

Aşiretçilikten prim sağlayanların ödü patladı bir sonraki gün. Yüksekova’da “Kahrolsun Aşiret” sloganlarını duymak duyurmak bana göre bir dönüm noktasıdır.

Artık köylerde eli silahlı köhne zihniyetle yaşayan insanlar değil eli kalem tutan gençler söz sahibi olmalı. Bunun için direnmeli, bunun için yaşamalı!

Kerem Hoca, Yüksekova’da “vicdanı” olan herkesin kardeşi, abisi öğretmeni oldu.

O bunu hak etmemişti. Ama inanıyorum ki ondan sonra gösterilen ve gösterilecek olan tepkiler onu rahatlatacaktır.

Cehalete dur demek yarınlarımıza güvenle bakmamızı sağlar.

Haydi aydınlığa yürüyen gençlik söz sizin (bizim) ...