NOT : Baş tarafı sivil toplum ve son yaşadıklarım (2) de SON YAŞADIKLARIM AB Gençlik Projeleri çerçevesinde bir eğitim çalışmasının Hakkari’de yapılması girişimlerinde bulundum. TEMA VAKFI Bingöl Temsilcisi Cuma KARAASLAN bu Projenin Eğitim uzmanıdır ve Hakkari Temsilciliğini yaptığım Tema Vakfı ailesinin bir ferdi olarak yakından tanıdığım, sevgili dostum Cuma beyden bir seminer sözü aldım. Hakkari Meslek Yüksek Okulu Müdürü Sayın Tahir YAŞAR’dan Konferans salonu ve katılımcılara yemek için yardım istedim. Sağ olsunlar bu desteğin yanında Yüksek okul öğrencilerinin katılımı ve gün boyu devam eden programa Müdür Yardımcısı Hikmet YAŞAR katılarak desteklerini bizlerden esirgemediler. Her bir Lise’den 10 tane öğrenci ve bir tane öğretmenin katılımını sağlayan Valimiz Sayın Ayhan NASUHBEYOĞLU ve organizede emeği geçen ME. Müdürlüğü Şube Müdürü Nurettin ÖZDEMİR’e teşekkür etmek istiyorum. İlimizde yaşamlarını sürdüren işsiz gençlerimizin bu faaliyete katılmasını sağlamak amacıyla, görüştüklerimize birebir, mahalli gazeteler yoluyla duyurular, mahalli radyoda duyuru, belli yerlere duyurular asılması suretiyle ilanımızı yaptık. Maalesef Sivil toplum örgütleri ve işsiz gençlerimizden birkaç kişinin dışında katılım hiç yoktu. Evet gün boyu sürmesini tasarladığımız bu eğitim seminerine katılmasını hedeflediğimiz dört kesim vardı. 1) Lise ve dengi okul öğrencileri, 2) Meslek Yüksek Okul öğrencileri 3) sivil toplum örgütleriydi. 4) işsiz gençlikti. Lise, Yüksek okul öğrencileri ve işsiz gençler gibi üç ayaktan söz ettim. Fakat sizinde dördüncü ayak ile ilgili yazacaklarımı merak ettiğinizi biliyorum. Sabır edin şimdi ondan da söz ederim. Bu yıl mevsim itibariyle güzel geçti. Ancak Cuma bey Bingöl’den yola çıktığında yağmur yağıyordu. Tatvan yakınlarında yalnız başına bulunduğu aracı savruldu ve yoldan çıktı. Bereket versin zarar görmedi. Ancak bu halka bir şeyler vermek için o yolu kat ederken, o kazada aracı çok hazar görüp zarar görebileceği gibi, hayatından da olabilirdi. Bu bir emektir, bu bir şefkattir, bu bir sevgidir, bu bir saygıdır. Dahası bu bir hizmettir. Kimse kusura bakmasın bu değerleri görmeyenler maalesef, hem bu halka ve hem de bu emeğe saygısızlık etmişlerdir. Evet dördüncü ayak sivil toplum örgütleriydi. Tüm sivil toplum örgütlerine davetler gönderdim ve ayrıca bu duyurular ile haberleri de vardı. Kaç tane sivil toplum örgütü yöneticisi veya üyesi katıldı biliyor musunuz? Meslek Yüksek okulu Müdür yrd., Tema Vakfı il yöneticileri, Kızılay ve İşitme Engelliler Spor Kulübü Başkanları katıldı. Evet listesine baktığınızda o kadar op uzun sivil toplum örgütü listesi karşısında siz bir sürü davet fotokopisi çekiyorsunuz, bir bu kadar zarf temin ediyorsunuz. Amman zarfa bırakmasak ayıp olur diyorsunuz. Dikkat edin bunlardan birini unutursak darılır diyorsunuz. Toplantı günü 10 dakika geciktik, misafirlere ayıp olur diyorsunuz ve salona girdiğinizde öğrencilerde olmasa zor durumda kalacaksınız. Maalesef sağ olsunlar öğrenciler beni kurtardı, yoksa utanacaktım. Mangalda kül bırakmayan, Sendika, Dernek, Vakıf ve diğer sivil toplum örgütleri ve yine uğrunda bir şeyler yapmaya çalıştığımız eğitimli ve işsiz gençlerimiz maalesef bizi utandırdınız. Hele hele büyük emeklerle kurduğum ve başlarına oturttuğum dernek başkanları da bu kervana katıldı. Gerek ulusal ve gerekse mahalli gazetelerde değişik alanlarda hizmet edenlerin tamamını davet ettim. İHA VE DHA bu çalışmanın bir kısmına iştirak ettiler. ve şimdi hepsine şunu sormak zorundayım. “sizin ilgi göstermeniz için illaki Vali, Paşa yada Belediye Başkanı olmak mı gerek, bunlar bazı zamanlar bir diş macunu ve bir diş fırçası dağıttığında, siz etrafında pervane gibi dönüyordunuz. Fakat Hakkari tarihinde eşine hiç rastlanılmamış büyüklükte, 1860 tane öğrencinin tüm üst baş ve kırtasiye ihtiyaçlarını dağıttığımda da siz aynı ilgisizliği göstermediniz mi? Kusura bakmayın siz yalakalığa devam edin ve ben, bu halktan bir fert olarak küçükte olsa kendime göre bir şeyler yapmaya çalışacağım. Acaba ben yanlış bir şeymi yaptım? diye geriye dönüp baktığımda bir yanlışımı görmedim. Yanlışımı görmediğimi bana teyit eden, Yüksek okul ve Lise öğrencileriydi. Gerçekten bu kadar hayal kırıklığının içerisinde nasıl umut çıktı, anlayamadım. En büyük hedef kitlemiz zaten gençlikti ve onlar bana umut verdiler. Sabah saat 09.30 da başlayan, saat 12.00 de Yüksek okulumuzun verdiği yemek ile kesilen toplantımızın ardından, ben de bir endişe vardı. Ya öğrenciler öğleden sonra eğitim çalışmalarına devam etmeseler, diye kara kara düşünüyordum. Saat 13.00 olunca hayretler içerisinde kaldım. Konferans salonunda tek fire yoktu. Tam aksine öğleden sonra yeni yeni katılımlar vardı. Tecrübeli uzmanımızın son saatlerde katılımcıları farklı gruplara bölerek yaptırdığı örnek projeler beni ne kadar mutlu etti bilemezsiniz. Çünkü bir emek sarf edilmişti, bir hizmet amaçlanmıştı ve hedefe ulaşıldı. Ne kadar mutlu olduğumu bilemezsiniz. Öğretmenlerin himayelerinde Öğrenci grupları tarafından hazırlanan taslak projeler mükemmeldi. Evet bu gençlerden örnek projeler çıkacak buna eminim. Bu etkinlikte benden desteklerini esirgemeyen Hakkari Tema Temsilci yardımcım Bülent TANYÜREK ve yine Hakkari Tema Temsilciliği Eğitim sorumlumuz Öğretmen Vasfi MİRAHMETOĞLU’na teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Birileri bu yazıda anlatmaya çalıştıklarımdan bir ders çıkarırsa mutlu olurum. 21.12.2005 Bedri ÇALLI [email protected] [email protected]