Yeni bir sayıda tekrar merhaba diyebilmenin mutluluğu içerisindeyiz. Bütün olumuzluklara rağmen… uzun yılların eksikliklerini doldurmaya çalıştıklarına inandığım gazetemiz ve diğer yerel basının satış konusunda büyük problemler yaşamamasına rağmen yeterli ilgi ve desteği de toplayamadığını görüyorum. Okurlar salt merak ettikleri için satın alma ihtiyacı duydukları yerel basını okuyup değerlendirmek, perspektif sunmak, görüş bildirmek zahmetine katlanamıyor. Ya da o hoşgörüyü gösteremiyor. Yine her zaman ki alışkanlığıyla baştan yargılayıp mahkum ettiği(miz) yerel basını eksikleri ve yanlışlarıyla baş başa kısır bir döngünün içine bırakıyor(uz). Hiçbir zaman dilimizden düşürmediğimiz tüm sorunların çözümünü özünde taşıyan demokrasi anlayışının gereğini bu konuda göstermemiz gerekir. Artık herkesin bizim gibi düşündüğünde demokrasinin gerçekleşeceğine olaninancımızı değiştirmeliyiz. Çünkü gerçek demokrasi bu değildir. Dahası bu anlayışın demokrasiyle uzaktan yakından alakası yoktur. Demokrasi herkesin düşündüğünü başkalarının haklarına saldırmadığı sürece dile getirebilmesi olduğuna göre bunun gerçekleşebilmesi için en temel malzeme olan hoşgörüyü öğrenmemiz gerekiyor. Gazetenin bir köşesinde tepenizin tasını arttıran bir yazının yanında sizin düşüncelerinize de vurgu yapan bir başka yazının olması sizi tatmiz etmez mi? Siz kendi güdümünüzd bir gazete isterseniz başkası da kendi güdümünde bir gazete isteyebilir. Gazeteye düşen doğruyu, yazara düşen gözlemlerini, düşüncelerini yazmaktır ama salt ekonomik çıkar gözetenlerde olabilir. Birilrine yaranmak isteyenlerde bunu herkesin kendi vicdanından sorgulaması gerekir. Tek tip insan yaratma çabası kadar, herkesin doğru yolda olma isteği de insanlığın varlığı kadar eski bir ütopyadır. Bu ütopyanın yanında insanların çağlar boyu devam eden gerçeği karşımızdadır. İnsanlık tarihine göre daha genç olan basın tarihi de. Öyle ise dosdoğru bir gazete beklemek şüphesiz yalan değildir, ama pekde mümkün değildir. Eğri oturup doğru konuşalım. Mümkün olan en iyui gazeteyi çıkarmak mutlaka hedef olmalıdır, ama herkesi memnun edecek bir gazeteye ulaşmak da zor… deminden beri konuyu getirmek istediğim noktaya geliyorum: Hoşgörü. Nasıl bir hoşgörü yanlış anlaşılmasın. Yanlışlara, çıkar gözetmeye, yalan habere, yada yalakalığa amenna densin demiyorum.ama insanların tamamında aynı beceriyi, aynı özveriyi, aynı dürüstlüğü yada aynı bakış açısını beklemek de ütopya değimlidir? Anlaşılmak istiyorsak mutlaka başkalarını da anlamaya gayret etmek gerekiyor. Artık zorlayacağımız en önemli şey hoşgörünün sınırları olmalıdır. İletişim çağında ilimizin ve ilçemizin adlarını taşıyan yerel basına hoşgörüyü bazı kişilerden yada bazı haberlerden dolayı çok görmek, mahrum etmek onlarını bir köşeye atmak, yanlışlıkların ve hataların sürekliliğini sağlamak demktir. Bunun yerine eleştri silahına sarılmak onları daha iyi yerlere getirecektir.