Lokman Ergün

Lokman Ergün

Çekilmeyenlere

Çekilmeyenlere

Milyonlarca farklı savaş yaşandı bu coğrafyada. 30 yıllık kanlı bilançonun, farklı yaşamlarda, farklı izdüşümleri oldu. Milyonlarca farklı fotoğraf karesiyle, herkes için yeniden ve yeniden yaşandı savaş.

89 baharında, bir yer sofrasında, kocası ve dört oğlunun yediği son yemeğin fotoğrafı durur annemim belleğinde. Mutluluğu hatırladığı son karedir o yemek. O sofra, aynı şekilde bir daha hiç kurulmamıştır. O sofradan kalkıp, dağa çıkan oğul, mezarsız bir ölüdür şimdi. Asla çekilmeyecek.

94 yazında, sahipsiz bir nişan bohçasını anımsar kız kardeşim. Nişanlısı bir pusuda yitip gitmiş, ceviz bir sandıkta, işlemeli bir bohça kan kokusuna bulanmıştır. Nişanlısı Hakkari dağlarından sonsuza kadar çekilmeyecek.

12 yıl boyunca tek huzuru, Nebırnav yaylasında, oğlunun ayak izlerini aradığı patikalarda bulan babam, o ayak izlerine rast gelmemenin hasretiyle yattığı mezarlıktan, geri çekilmeyecek.

Vedasız, habersiz, hayatlarımızdan süzülüp giderek, yıllar sonra, ölüm haberlerini aldığımız kardeşlerimiz, dostlarımız, akrabalarımız, arkadaşlarımız geri çekilmeyecekler.

Üzerimize dağ kadar özlem, hüzün, acı bırakarak, çekilmeden, hayatlarımızda buruk bir gülümsemeyle kalmaya devam edecekler. Binlerce evin duvarlarında, fotoğraf çerçevelerinde, eski yüzleriyle, savaşı hatırlatacaklar bize.

Paramparça bir coğrafyanın bütün dağlarında, her uçurumun dibinde, her ağacın altında, her kaya kovuğunda, binlerce genç ölü, nergis çiçeklerinin özüne, küçük ırmakların akışına karışıp, çekilmeyecekler.

Karlı dağ başlarından havalanan her alıcı kuşun uçuşunda, her açan çiçekte, her esen rüzgarda, her sessiz patikada, ceviz ağaçlarının gölgesinde, bize yaşadığımız savaşı anımsatacaklar. Çekilmeyecekler.

Kentlerin bulvarlarında, varoşların sokaklarında kurşunlanan, panzerlerin altında ezilen çocuklar, o bulvarların, sokakların sesinde, soluğunda kalacak, çekilmeyecekler.

Hepimiz; evlerimize, küçük kaygılarımıza, bireysel çıkarlarımıza çekileceğiz. Savaşın yarım yamalak bıraktığı, eksilttiği hayatlarımıza, belki yeni baştan kurma umuduyla çekileceğiz.

Bize umudun ve hayatın anlamını öğretenler, o genç ölüler, çekilmeyecek. 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
8 Yorum
Lokman Ergün Arşivi