Hakkari'li olarak “batıda” yaşamanın kendine özgü muhabbetleri vardır. Çoğunlukla, siz karşınızdakinin tanıştığı ilk Hakkarili oluyorsunuzdur. Kuzey kutbundan gelmişsiniz gibi yaklaşılır size. Ağustos ortasında Vanlı kardeşimiz sormuş ya; “gardaş, Hakkari'de gar galıp?” (Türkçe'sini yazayım; Hakkari'de kar kaldı mı?)

Zorunlu yaşanılan bir yer olarak algılanır. Hani, ya askere gelmiştir kendisi veya bir tanıdığı, ya da sürgüne gelen bir memur biliyordur. Dolayısıyla Hakkari'de yaşayanları da zorunlu sürgünler olarak görür. Bir kenti sevmenin, kendini bir coğrafyaya ait hissetmenin ne demek olduğunu anlatamazsınız.

Hakkari, yapay bir resmin kenarı olarak görülür. Oysa hiçbir resme, dünyayı tam olarak sığdıramazsınız. Hiç kimsenin içine sinmemiş o resmin kenarında görünen Hakkari, hayatın gerçek resminde, bir coğrafyanın gönlünün tam ortasındadır.

Hakkari, bitimsiz bir saygı duruşudur, yitirdiği çocuklarına ve bütün çocuklarına bir halkın. Daha doğrusu, bir duruştur. Muktedirin çaresizliğidir. Bir türlü düşmemiş bir kaledir, zalimi hırçınlaştıran. Devletin bilançosunda; gaz bombası faturası, panzer yakıtı gideridir. Gelmiş geçmiş bütün bürokratların sicilinde, başarısızlık nedenidir.

Hakkari, sırtında bir dağ taşımak ama aynı zamanda sırtını dağlara yaslamaktır. Hakkari, umudunun ateşini dağlarda yakar. Ama aynı Hakkari, dağların umudu olmak için, bağrında ateş yakar. Bir halkın ateşini bağrına basar.

Yüksekova Haber, 12 yıldır çok zor bir yükü taşıyor.

Bir kentin sesi oluyor. Ama öylesine değil, çığlığı cihanda yankılanan bir kentin sesini taşıyor. Ve eğmeden, bükmeden, yozlaştırmadan, olduğu gibi, eklemeden, çıkarmadan taşıyor bu sesi. Sözün namusuna sadık kalarak. Söz verdiği gibi, sözleştiği gibi, sözüyle, sazıyla taşıyor. En ağır işçiliği yapıyor. Bir kentin sesi olmakla kalmıyor, bir kentin sesine sahip çıkıyor.

Yüksekova Haber, aynı zamanda bir gönül bağıdır.

Hakkari ile dünya arasında bir iletişim köprüsüdür.

Konuşabilmenin, tartışabilmenin, paylaşabilmenin kanalıdır.

Kardeşleşmenin, ortaklaşmanın zeminidir.

Anlayabilen için, kâh Kürtçe, kâh Türkçe bir çığlıktır.

Dillerin kardeşliğidir.

Sadece duygu ve düşüncelerimi paylaşabildiğim bir platform olmasından dolayı değil, dünyayı takip edebildiğim, Hakkari'nin nabzını öğrenebildiğim ama en çok da okuduğum zaman, kendimi Hakkari'de hissedebildiğim için, iyi ki varsın Yüksekova Haber.

12. yaşın kutlu olsun. Barış ve başarı dolu nice yıllara.